Fund ndëshkimeve! Ja si të komunikoni me fëmijën tuaj pasi ka bërë një gabim

Le të shqyrtojmë rastin kur fëmija juaj merr lodrën e preferuar të vëllait dhe e fsheh nën shtratin e tij. Djali juaj i madh e akuzon për “vjedhje”, ndërsa i vogli këmbëngul se nuk e ka marrë. Pas pak zbuloni se ai ju ka gënjyer. Ju si reagoni?

Shumica e prindërve do t’i thoshin “kërkoj falje vëllait dhe kthej lodrën”, të tjerë do të shtojnë “nuk është e drejtë të gënjesh”, ndërsa disa, nëse acarohen, mund të thonë “nuk do të shikosh TV për dy ditë se ke gënjyer”.

Megjithatë, ndëshkimeve u mungon efektiviteti. Nuk e ndihmojnë fëmijën të kuptojë pse është e gabuar të gënjesh. Në vend të kësaj, ato thjesht i shkaktojnë atij ndjenja të pakëndshme, turp dhe largim nga prindërit e tij. Ndëshkimi nuk e zgjidh çështjen që e shtyu fëmijën të gënjejë (ose të fshehë lodrën e vëllait).

Në vend të kësaj, është e rëndësishme që së pari të identifikohet shkaku. Për shembull, djali i vogël mund ta ketë fshehur lodrën sepse donte të luante me të, nga xhelozia ose sepse vëllai i tij i madh nuk e lejon të përdorë lodrat e tij. Megjithatë, në moshën e tij, atij i mungojnë aftësitë për të përballuar këtë xhelozi. Ai nuk di si ta ndalojë veten për të marrë lojën, as si të përballet me turpin e tij kur gënjeshtra e tij zbulohet.

Si prindër, ne kemi përgjegjësinë t’i drejtojmë fëmijët tanë dhe t’i mësojmë se si të menaxhojnë emocionet e tyre, si dhe sfidat e përditshme me të cilat përballen. Në këtë rast, në vend që të zgjidhni dënimin, do të ishte më efektive të bisedoni me fëmijën se si mund t’i menaxhojë këto ndjenja dhe si të komunikojë me vëllain e tij në mënyrë që ata të luajnë së bashku, dhe çështje të tjera të ngjashme.