Çfarë është turpi toksik dhe si lind?

Kjo ndjenjë e pavlefshmërisë dhe urrejtjes së vetvetes mund të ndikojë në cilësinë e jetës suaj

Shumica e njerëzve kanë ndier turp në një moment të jetës së tyre, shpesh kur gjykojnë se kanë bërë diçka të papërshtatshme ose të gabuar.

Turpi toksik ndodh më shpesh, më intensivisht se turpi “normal” dhe çon në rivlerësim dhe dyshime për vlerën personale. Ndoshta më së miri përshkruhet si një ndjenjë rraskapitëse e pavlefshmërisë dhe urrejtjes së vetvetes, transmeton Telegrafi.

Ne mund t’i përshkruanim karakteristikat e turpit toksik si:

1. Ndjenjë e pavlefshmërisë;
2. Shqetësim i vazhdueshëm për atë që të tjerët mendojnë për ju;
3. Frikë në mos po ju marrin për budalla;
4. Përqendrim i vazhdueshëm në mendimet negative;
5. Shfaqje e zemërimit për të maskuar turpin;
6. Përpjekje e vazhdueshme për performancë të përsosur për të shmangur turpin;
7. Shmangie e turpit “të së ardhmes”, pra situatave në të cilat mund të ndiejmë turp;
8. Mund të ngulitet në mendimet, jo vetëm nga disa ngjarje të jashtme.

Në këtë kuptim, neglizhenca, abuzimi me mesazhe ose fyerje luajnë një rol të rëndësishëm në formimin e një turpi të tillë (“Nuk mund ta besoj sa budalla që je”, “Vetëm ndalo së uluri, je i padobishëm”). Kështu adoptojmë bindjet për inferioritetin,  të cilat më pas i japin formë ndjenjave dhe sjelljeve tona.

Turpi toksik mund të ketë një efekt paaftësues ndaj personit të prekur prej tij, të prishë funksionimin e tyre social, të punës dhe familjes dhe të çojë në sjellje të dëmshme si abuzimi i substancave psikoaktive dhe vetëdëmtimi.

Mund të çojë në zhvillimin e urrejtjes dhe zemërimit ndaj vetvetes, një dialog i vazhdueshëm negativ i brendshëm. Gjithashtu mund të çojë në zhvillimin e ankthit, depresionit, dhimbjeve të stomakut, rritjes ose uljes së oreksit, çrregullimeve të gjumit, tërheqjes nga njerëzit, turp nga vetja.

Si të kapërceni turpin toksik?

Nëse marrim parasysh pasojat e lartpërmendura të turpit toksik, ka kuptim të punohet në mënyrë psikoterapeutike. Në procesin terapeutik, ne ndërgjegjësohemi për ndjenjat, mendimet dhe sjelljet e dëmshme dhe përpiqemi të ndërtojmë alternativa të shëndetshme ndaj tyre.

Në mënyrë që një person ta arrijë këtë, është e nevojshme që ai të zhvillojë dhembshuri më të madhe në lidhje me veten, gabueshmërinë e tij, të pranojë veten dhe më pas të ndryshojë butësisht atë që e dëmton. Gjithashtu, të pranojë përvojat e dhimbshme të kaluara dhe të tashme. /Telegrafi/