Flaka analizon: VLEN merret me Nikollën, ndërsa shqiptarët përballen me Gruevskin e ri
Rikthimi i një teme të konsumuar – Në javët e fundit, VLEN ka zgjedhur të përqendrojë narrativën e saj politike rreth akuzave për takime të supozuara mes Bujar Osmanit dhe ish-kryeministrit të arratisur, Nikolla Gruevski. Ky insistim e rikthen në skenë një figurë të dalë nga politika aktive, një pensionist politik i vendosur në azil, duke lënë në hije rreziqet reale që vijnë nga pushteti aktual.
Gruevski i vjetër vs. Gruevski i ri – Për shqiptarët në Maqedoninë e Veriut, sfida nuk është më Nikolla Gruevski i kaluar, i cili e shkatërroi vendin me autoritarizëm, korrupsion dhe urrejtje etnike, por Hristijan Mickoski – pasardhësi i tij politik. Mickoski po udhëheq sot qeverinë dhe çdo ditë godet të drejtat, hapësirën publike dhe interesat e shqiptarëve. Në vend që të orientohet beteja politike ndaj këtij realiteti, VLEN i ofron Mickoskit një shërbim të paçmuar: zhvendos vëmendjen e shqiptarëve nga politika e sotme në fantazmat e djeshme.
Strategjia e gabuar e defokusimit – Fushatat zgjedhore dhe luftërat politike kanë gjithmonë nevojë për fokus te armiku kryesor. Në këtë rast, VLEN në vend që të shënjestrojë Mickoskin, të cilit i takon pushteti ekzekutiv, humb energji duke denoncuar takime të paqena me një figurë të konsumuar. Kjo i krijon dy pasoja të rënda:
- E para, shqiptarët nuk e shohin rrezikun e vërtetë, sepse janë të zënë me një histori të shkuar.
- E dyta, Mickoski përfiton nga ky defokusim, duke vepruar pa presion politik real nga opozita shqiptare.
3. Mickoski – sfida reale për shqiptarët – Në realitet, Mickoski është ai që sot:
- Rishkruan politikat për Badenterin dhe Balancuesin.
- Centralizon pushtetin ekzekutiv në dëm të shqiptarëve.
- Përpiqet të imponojë narrativën e supremacisë etnike maqedonase.
- Kthen diskursin publik në tension ndëretnik.
Pra, Mickoski është “Gruevski i ri”, me të njëjtën filozofi politike, por me më shumë pushtet të freskët.
Përfundim – defokusim i rrezikshëm – VLEN, duke u marrë me Gruevskin e shkuar, e zhvendos debatin politik shqiptar nga sfida e sotme, që është Mickoski. Ky defokusim është i rrezikshëm për shqiptarët sepse e lë pushtetin e sotëm të pakontrolluar. Nëse shqiptarët duhet të kenë një kauzë të përbashkët sot, ajo nuk është as Bujar Osmani e as Gruevski i kaluar, por pikërisht politika e Mickoskit, i cili çdo ditë prodhon dëme konkrete për ta. Flaka
